Wtorek II tygodnia Adwentu

Mt 18, 12-14

Nie do końca rozumiałem i chyba nadal nie rozumiem postawy Pasterza, który wszystkich zostawia, nie martwi się o rozproszenie całego stada. Dziwne to. Ale chyba to jest ta Boża miłość indywidualna, nie masowa, nie udawana, nie ogólna, ale jakże bardzo precyzyjna, dokładna. Miłość konkretnie mnie, tu i teraz. Nie nas wszystkich, ale konkretnie mnie dzisiaj, a szczególnie wtedy, gdy ze mną jest źle, gdy ja jestem na zakręcie, nie trzymam się zbyt dobrze. A ta wspólnota powinna trwać w jedności oczekując powrotu. I trzyma się i cieszy się, i raduje się i nie ma pretensji. Nie jestem sam, nie jestem niezastąpiony. W oczach Bożych tak, ale po ludzku, to ja powinienem tworzyć wspólnotę.

z Psalmu 96...

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

śpiewaj Panu, ziemio cała.

Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *

każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *

rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *

będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *

niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.

Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *

niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *

który już się zbliża, by sądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie, *

a ludy według swej prawdy.

Poniedziałek II tygodnia Adwentu

Łk 5,17-26

Zastanawiam się nad tym, że Jezus uzdrawia chorego, ale przecież powołuje się na wiarę tych, którzy go przynieśli. Ile jest takich sytuacji w naszym życiu, kiedy to nie od kogoś, ale od nas zależy pomyślność jakiejś sprawy. Zastanawiam się i do tego zastanowienia zachęcam, ile jest takich spraw, które zależą od nas, nie od kogoś, ale ode mnie. Sięgnij pamięcią do przeszłości, kiedy ktoś walczył o ciebie, kiedy ktoś miał pragnienie pomocy dla ciebie. Ale zastanów się, kiedy ty walczyłeś o kogoś, kiedy modliłeś się za kogoś tak wspinając się na dach, dźwigając potrzebującego...

z Psalmu 85... 

Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *

oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.

Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, *

i chwała zamieszka w naszej ziemi.

Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *

ucałują się sprawiedliwość i pokój.

Wierność z ziemi wyrośnie, *

a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan sam obdarzy szczęściem, *

a nasza ziemia wyda swój owoc.

Przed Nim kroczyć będzie sprawiedliwość *

a śladami Jego kroków zbawienie.

Niepokalane Poczęcie NMP

Łk 1,26-38

Zawsze, ilekroć mówimy o jakichkolwiek świętach maryjnych, ukierunkowują nas one na Boga. Maryja nie pozostawia wzroku i uwagi na sobie, ale wskazuje na miłość Boga. Ten dialog jest wyjątkowy, Bóg daje kobiecie propozycję macierzyństwa Bożego, pyta jak się to stanie. Anioł mówi o Duchu Świętym. Ona nic nie mogła wiedzieć, a przecież każdy chyba potrzebowałby czasu na zastanowienie. Maryja zaufała. Skoro Bóg tak rzekł... Dziś my jesteśmy tacy zupełnie czasem liberalni, rozmywamy to co jest czarne i białe. Ktoś mi kiedyś powiedział, że z czasem zobaczysz, że w życiu nie wszystko jest białe i czarne, jest dużo spraw szarych. Smutne to... Niestety, ale to wynik działalności człowieka. Wczoraj słuchałem teologicznego celebryty w rozmowie z człowiekiem prostym w wierze (osobiście tak go odbieram). Proponował układanie się, dyplomację w sprawie aborcji. Czy tak można, czy powinniśmy tu dyskutować? Czy pseudoartysta ubliżający Bogu, zachęcający do poniżania mojego Boga, drący Biblię jest wart dyskusji? Rozmyliśmy naszą moralność, wierność, bo trzeba się ułożyć. Maryja uczy konkretu, tu i teraz bez dyskusji, kompromisu. Panie Boże poczekaj zapytam Józefa... Nie, oto ja Maryja, oto ja Katarzyna, Marek, Dorota, Rafał, Michał, Klaudia...

z Psalmu 98...

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.