Wtorek, 19 lutego 2013r.

+
Mt 6,7-15
Jezus powiedział do swoich uczniów: Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

Uczył Cię ktoś kiedyś modlitwy? Ciekawe czy mocno bali się uczniowie Jezusa z tym pytaniem, przecież w sumie to oni cały czas prowadzili modlitwę, bo rozmawiali z Bogiem. Oni żyli w Jego obecności, to niczym prawdziwa kontemplacja. My też żyjemy w takiej bliskości, tyle realnych możliwości spotkania, rozmowy, przebywania. Dlaczego dziś tak trudno przejąć się obecnością Pana.

Samotny i opuszczony

Niczym prawdziwy pustelnik z wyboru

Tylko że Ty do nich przyszedłeś

Aby zbawić

Do nich

Do mnie też

Może nawet szczególnie do mnie

Gdzie jesteś

W mojej obojętności

xmk